مشاور املاک و مستغلات

در هر شهر ایران ، یک مشاور املاک و مستغلات باید «مجوز خود را با یک کارگزار مجاز آویزان کند». در صورت بروز هرگونه اختلاف، کارگزار مسئولیت قانونی نماینده را بر عهده می گیرد و کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که معاملات املاک و مستغلات با قوانین ایالتی و فدرال مطابقت دارد.

کارگزار همکار

با تحقیقات صورت گرفته توسط املاک زندی در کارگزاری‌های بزرگ‌تر، کارگزار اصلی برای کمک به حجم کار، فروشنده‌ها و کارگزاران وابسته را استخدام می‌کند و این افراد می‌توانند به عنوان نماینده دلال در انجام معاملات ملکی عمل کنند. اغلب، کارگزاران وابسته را کارگزار، کارگزار-فروشنده یا کارگزار وابسته می نامند. در حالی که کارگزاران وابسته در ایران اغلب به عنوان پیمانکاران مستقل استخدام می شوند، ممکن است هر بار فقط با یک کارگزار/کارگزاری کار کنند و نمی توانند توسط شخص دیگری استخدام شوند.

بروکر در مقابل نماینده املاک

در حالی که کارگزاران املاک در تهران اغلب پیمانکاران مستقل هستند و کارمند محسوب نمی شوند، کار آنها همیشه توسط یک کارگزار مجاز نظارت می شود. کارگزاران و کارگزاران عمدتاً توسط کمیسیون املاک و مستغلات پرداخت می شوند. به عنوان مثال، در یک معامله، کارمزد 6 درصد از فروشنده به کارگزار لیست پرداخت می شود، که سپس 6 درصد را بین خود، نماینده بورس، نماینده خریدار و کارگزار خریدار تقسیم می کند.

در صنعت املاک و مستغلات تهران ، این فعالیت اغلب به عنوان تقسیم کمیسیون شناخته می شود. مقدار کمیسیون تقسیم شده بین یک نماینده و کارگزار آنها از کارگزاری به کارگزاری دیگر متفاوت است: گاهی اوقات می تواند 50/50 یا هر ترکیبی باشد (70/30، 80/20). تقسیم کمیسیون از کارگزاری به کارگزار و نماینده ای به نماینده دیگر متفاوت است: نمایندگان با حجم بالا ممکن است هزینه کمتری بپردازند در حالی که نمایندگان جدیدتر و بی تجربه ممکن است در سال های اولیه تقسیم های بالاتری داشته باشند.

بروکر در مقابل مسکن

تمایز مسکن به طور خودکار به این معنی نیست که کسی یک کارگزار است. REALTOR® یک نام حرفه ای است و هیچ نوع مفهوم قانونی ندارد، بنابراین هم کارگزاران و هم نمایندگان می توانند ملکی باشند. هر فروشنده دارای مجوز می تواند تا زمانی که حقوق سالانه خود را پرداخت کند و موافقت کند که از آیین نامه رفتار انجمن ملی مسکن ® پیروی کند، می تواند مسکن شود.

در مورد استخدام کارگزار املاک چه چیزهایی باید بدانید؟

برای اکثر خریداران خانه در تهران ، دلال کسی نیست که رابطه فروش را حفظ می کند. به طور معمول، خریداران و فروشندگان به دنبال یک مشاور املاک می گردند، آن رابطه را ایجاد می کنند و سپس از هر دلالی که مجوز حرفه ای املاک انتخابی آنها را داشته باشد استفاده می کنند. برای اکثر معاملات ملکی، خریدار یا فروشنده اصلا کارگزار را نمی بیند و فقط با نماینده خود در تعامل است! بنابراین، اگر هرگز با کارگزار نماینده خود رودررو نشدید، نگران نباشید، یک نماینده می تواند تقریباً همه وظایف یک کارگزار را انجام دهد.

کمیسیون املاک و مستغلات چگونه بین کارگزاران توزیع می شود؟

فرض کنید خانه خود را با یک کارگزاری لیست کرده اید و قرارداد خانه خود را به مبلغ 200000 دلار بسته اید. به طور معمول، مشاوران املاک با یک کمیسیون استاندارد کار می کنند که 6٪ از قیمت خرید است. از آنجایی که موافقت می کنید 6٪ از قیمت خرید را به عنوان کارمزد املاک بپردازید (3٪ برای کارگزار فهرست شما و 3٪ برای کارگزاری که خریدار را آورده است) ممکن است فکر کنید که نماینده شما با یک چک خوب به مبلغ 6000 دلار برای خود کنار می رود. کار سخت.

در واقع، نمایندگان کمیسیون ها را با کارگزار خود تقسیم کردند. بنابراین، اگر نماینده با یک کارگزار برای تقسیم 80/20 کار می کند، 3٪ که به کارگزار لیست پرداخت می کنید به دو قسمت تقسیم می شود. نماینده خریدار با کارگزار خود تقسیم 70/30 دارد و بنابراین با تفکیک 6٪ کمیسیون کل یا 12000 دلار در این مورد، کمیسیون ها چیزی شبیه به این خواهد بود:

• ·       4800 دلار به نماینده فهرست.
• ·       1200 دلار به کارگزار فهرست برای نگه داشتن.
• ·       1800 دلار به کارگزار خریدار.
• ·       4200 دلار به نماینده خریدار.

حرف آخر

باز هم، این یک روش استاندارد در صنعت املاک و مستغلات است. تقسیم کمیسیون به کارگزاران این امکان را می دهد که برای خدمات اداری، لوازمی برای عوامل مانند کلید و جعبه قفل پرداخت کنند و بله، برای کار خود نیز درآمد کسب کنند.کارگزاران همچنین ممکن است از تراکنش هایی که شخصاً برای مشتریان انجام می دهند، کمیسیون دریافت کنند.

 بنابراین، در مثال بالا، اگر کارگزار یک کارگزار-مالک و همچنین نماینده فهرست بود، می‌توانست تمام کمیسیون 3% خود را در خانه 200000 دلاری نگه دارد. کارگزاران همچنین می توانند درآمدهای غیر کمیسیونی مانند دریافت هزینه ماهانه از نمایندگان برای خدمات مدیریت بدون توجه به فروش آنها کسب کنند.